Ukrainiec w Polsce

Tak już zdecydowałem wcześniej, że będę mieszkać od września na akademikach. Przenosiłem się w ostatni dzień, czyli 31/08 no i nie zdążyłem przenieść wszystko do 23-00. A wiadomo, że o tej godzinie ostatni bezpośredni autobus do Sosnowca na Pogoń Akademiki. No i wracałem o 2j nocy. Autobus był nocny i tylko do dworca PKP w Sosnowcu, a stąd miałem tramwaje, bo sprawdziłem na telefonie przez jakdojade. No i kurwa, z tym wszystkim bagażem, czekam na dworcu o 2j nocy. Czekam półgodziny czy nawet więcej, pytam u kierowców autobusów – nikt nie wie, czy są tramwaje, czy nie. Wygląda na to, że remontują, ale ż, kurwa, nie ma żadnej informacji. W sumie musiałem iść pieszo z walizką i rzeczami. Ale żal.

Dzień wcześniej przyjechałem zakwaterować się do akademiku. Przyjechałem o 13j, bo wiem, że kierownik osiedla i akademików nr 3 i 5 pracują do 15j. Ale ich już nie było na miejscu z powodu upału (!). Za pokój 1-osobowy muszę płacić 534 złotych, a chuje pozwalają sobie iść do domu o której chcą. Musiałem spać w pokoju gościnnym, a następnego dnia przenosić się do innego akademiku. Czemu do innego? Bo w tym niby nie było miejsca, chociaż na 100% wiem, że było. Precież przede mną 3 osoby chcieli zakwaterować się, i do wyboru mieli 2 segmenta (1 segment – to pokój 1-osobowy i 2-osobowy). A dla mnie – to już nie ma 😛 Co to ma być?

Także chciałbym opowiedzieć o portierkach na Akademikach w Sosnowcu. To w ogóle jest tragedia. Cały czas jest problemem wpisać się na noc do innego akademiku, chociaż wiadomo, że mieszkańcy akademików mogą spać albo przebywać w nocy za darmo w innym akademiku. Czyli odwiedziny są tylko do 23j, a jak ktoś chcę zostac na noc, to musi wpisywać się. Na co często portierki odpowiadają – ja nie wpiszę Pana, odwiedziny są do 23j i t.d. , chociaż ich obowiązek wpisać. I to tylko jeden z niewielu problemów.

On nadal ma jej zdjęcie w portfelu.

Pytam go, po co Ci to potrzebne, Maciek. Wyrzuć to, kurwa, daj spokój.

Mówi, że chciał skończyć życie samobójstwem przez nią. Mówi, że nadal ją kocha, nie może skreślić tego z pamięci.

W jeden dzień Maciek przeniósł się w inne miasto, co było 500km dalej od wcześniejszego miejsca zamieszkania. Uciekł od dziewczyny, rodziców, znajomych.

Nowa strona na facebook’u, nowy numer telefonu. Całkowity brak kontaktu z rodzicami. Chyba przesada, ale mówi, że to się podobało.

Teraz nowa ekipa, nowi znajomi, nowa dziewczyna, od której będę miał niezaplanowane dziecko. Też baw się tego, ale już przeżył ten moment i powiedział, że wsystko będzie ok. Chociaż w jakiś moment mówił, że chciał opuścić w ogóle kraj. Ale chyba to by była

W jeden dzień Maciek zdecydował wrócić do domu. No czyli to nie był go prawdziwy dom, tylko miejsce wcześniejszych studiów. Jedziemy pociągiem, patrzy w okno i mówi: jak tu się wszystko zmieniło, tu imprezowałem, tu mieszkałem. Zaledwo nie zaczął płakać…

Ale wiem, wszystko kojarzyło się w ogóle nie z tym.

Tylko z dziewczyną, zdjęcie której on nadal ma w portfelu. Czy już wyrzucił. Nie chcę go o to pytać, bo pewnie to nadal boli, chociaż już prawie rok minął.

Teraz ma całkowicie nowe życie, ale gdzieś głęboko w sercu została miłość do tej dziewczyny, przez którą życie kardynalnie się zmieniło.

Tak mówi prawie każdy student Erasmusa, który opuszcza Polskę, a może i wcale nigdy tam nie wróci. U wielu z nich pobyt kończy się łzami, a potem po powrocie do domu, wstawiają zdjęcia i piszą „I miss you” i takie tam

Już minął jeden miesiąc, a jakaś koleżanka z Erasmusu wstawiła zdjęcie i znów piszę – tęsknie za wami, tak pamiętam to miasto, każdą ulicę, każdą spędzoną chwilę. Kurwa, zostaw już to i idź dalej. Więcej nie będzie tej ekipy, nie będzie tego miasta i znajomi w większości przypadków zostaną obrazkami na facebooku.

Ja też w tym roku kończę lub nie kończę studia (mam 2 opcji :D) i całkiem możliwe, że na zawsze opuszczę miasto, gdzie studiowałem, i nigdy nie wrócę. Ale obiecuję, że nie będę płakać w tym przypadku. Jutro będzie kolejne miejsce, inni przyjaciele, i przez jakiś czas po prostu zapomnę poprzednich. I nadal pamiętam ich. Ale czas leczy rany i mam nadzieję, że wszystko zostanie zapomniane później.

Musimy iść do przodu, a czasami musimy wyłączyć swoje emocje. Miałem też problemy na początku, kiedy wracałem do domu raz na kilka miesięcy, ale teraz już nie mam takich problemów. Dziś jedno miejsce, jutro będzie inaczej. Takie jest życie. Nie warto siedzieć na jednym miejscu, warto rozwijać się.

Będę szukać pracy i pobytu w Polsce? Jeszcze nie zdecydowałem, ale wróciłem do domu na kilka dni, aby spróbować podjąć tą ważną decyzję dla mnie.

Śledź wiadomości, aby dowiedzieć się wszystkiego najlepszego! Pa!

Spotkałem jedną dziewczynę. Poznaliśmy się w klubie, to chyba nie jest najlepsze miejsce, żeby kogoś spotkać, ale to nie jest takie istotne. Ona sama zapytała o kontakt do mnie, a potem sama zaczęła pisać. Okazało się, że mamy dużo wspólnego, ona pracuję blisko mojej uczelni, często chodziła na ten samy basen, co i ja. Dużo wspólnych interesów i t.d.

No i spotkaliśmy jeszcze raz. Znów wszystko było fajnie, nawet było super. Potem kolejny raz. Pisałem, i wszystko było dobrze. Wiadomo, że odpisywała zawsze szybko i było czuć, że była zainteresowana.

No i w jeden moment ona zaczęła odpowiadać bardzo długo, że pracuję i t.d. Już wiem, o co chodziło. Ale nadal pisałą, że wszystko super i nic się nie stało. I z czasem to zaczęło mnie męczyć.

Pytałem, czy zgadamy się na jakieś spotkanie i t.d. Pisała – napewno, jasne i t.d. I tylko warto było napisać konkretnie. Dostałem w odpowiedź coś takiego: „No niestety ale już nie będę mogła się z tobą spotkać. Poznałam kogoś i to nie byłoby w porządku.”

Oczywiście, że to nie jest prawda. Ale pewnie, że inaczej nie mogła mi odmówić, czy coś takiego.

Napisałem ostatnio, że nie będę więcej pisać albo kontaktować. Jak myślę, będzie jeszcze gorzej w takim razie. Nic na siłe nie trzeba robić, już o tym dobrze wiem. Ale powiem, że tego razu już byłem blisko, żeby się dogadać Takie uczucie, że z dziewczyną coś nie tak, ale będzie doświadczenie dla mnie.

Możliwa również taka opcja, że tylko na początku jest interes, a potem zgasa przez jakiś czas.